Stage - 18 tem 22 februari

Maandag gaven we les op TNT. Heel fijn, omdat we beide weer een hoekenwerk konden uitvoeren. Dat begon eindelijk een beetje vlot te lopen! De mentor van Charlotte was echter weer niet aanwezig, dus op enige feedback kon ze niet rekenen. Een geluk bij een ongeluk, er zijn geen ramen of deuren in deze school. Wanneer je dus iets zegt of zingt, hoort de hele klas van juist jou je ook. Zo kunnen de leerkrachten van naast Charlotte haar klas, toch een beetje volgen en zeggen dat ze supergoed bezig is ;-)  Bij Debby ging het goed, maar op enige medewerking van de mentor kon ze ook niet echt rekenen. Geen probleem, we can handle this! Alleen voor de klas staan is zoizo toch veel leuker! Alleen spijtig dat ze op deze manier niet echt veel kunnen opsteken van onze manier van les geven. Dat had veel voldoening gegeven, maar de kinderen zo hard zien werken deed ook heel goed.

In de namiddag gingen we even uitpuffen op een terrasje. Het was weer superwarm in de klas! Onder zo’n golfplaten dak lesgeven, zorgt ervoor dat je vaak een zweetdoekje bij de hand moet houden! Toen we al even aan het babbelen waren, kwam opeens de mentor van Charlotte opdagen. Huh, die was deze ochtend toch niet aanwezig op de school? Betrapt! Hij kwam ook heel beschaamd geen goedendag zeggen … En Charlotte was zo boos dat ze ook geen goedendag ging zeggen! Na een halfuurtje kwam hij echter zelf even langs. Toen Charlotte vroeg waarom hij er niet was deze ochtend, deed hij of het echt belachelijk was dat wij wel waren gaan lesgeven. Hadden we het nog niet gehoord? De leerkrachten staakten! De overheid heeft al enkele maanden het loon niet uitbetaald, dus nu gingen zij eens laten zien tot waar ze in staat waren. Toen we hem vertelden dat alle leerkrachten aanwezig waren, behalve hij, moest hij toch even twee keer nadenken …

Maar inderdaad, toen we dinsdag op onze stageschool aankwamen(R.C. Boys): ramen en deuren gesloten en geen enkele leerkracht te zien! Ze gingen dus inderdaad eens laten zien tot wat ze in staat waren .. Maar de  leerlingen of de stagiaires verwittigen van hun acties?  Ho maar!

Kan je het je voorstellen? Alle leerlingen van één school(van de eerste kleuterklas tot het zesde leerjaar) op de speelplaats aan het spelen, vechten, in de bomen klimmen, … zonder toezicht? We hebben met de geïnteresseerde kinderen wat spelletjes gespeeld: met de parachute, pang pang, verstoppertje, … En natuurlijk, het lied dat we op elke stageschool aanleren: EVERYWHERE WE GOOOOOO, PEOPLE WANT TO KNOOOOOOW, WHO WE AAARREEEE, AND WHERE WE COME FROM, SO WE TELL THEM, WE’RE FROM GHANA, PRETTY PRETTY GHANA!!! ( en met dat lekkere vettige Ghanese accent, klinkt dat nog beter ;-) )

 

 

 

En wat het morgen gaat geven op de Special School, dat wordt nog een verrassing! Staken ze of staken ze niet? Het lijkt wel een spelletje hier !

You never know what you get! - 16 & 17 februari

Dit weekend zijn we eindelijk op ons ‘luxeweekend’ kunnen vertrekken! Nadat we dit al enkele keren hebben moeten uitstellen (ziektes, uitstappen met de chief, kerkbezoeken, …), konden we eindelijk met veel goesting op de trotro stappen! Hamburgertje, frietjes, zwembadje, marktje doen, … Here we coooome!

Toen we hadden plaats genomen in de trotro, kwamen we natuurlijk Esther weer tegen. Esther is een meisje uit Charlotte haar stageklas op TNT School. Elke dag na school en heel het weekend, moet ze werken op het trotrostation. Ze heeft een grote kom met zakjes water op haar hoofd, die ze verkoopt voor 0,10 cedi per stuk. Heel schrijnend, omdat je ziet dat het kind heel hard moet werken. Toch staat er altijd een lach op haar gezicht en schept ze op school altijd op dat ze ons heeft gezien in het weekend… Heel schattig!

Aangekomen in Ho bleek ons hotel niet vrij te zijn, we hadden echter 6x gebeld om zeker te zijn dat we een kamer hadden in ‘het hotel van ons dromen’ ( aah restaurant met eten, aaah zwembad). Dan bleek de kamer wel vrij te zijn, dan weer niet, dan durfde Jolien een mopje te maken over de kamer met airco ( zet gewoon die airco af en we betalen voor een kamer zonder airco!), … Geen kamer voor de juvoe girls dus! Gelukkig vonden we nog een klein ( en heel goedkoop) hotelletje in de buurt. Maar toen … Toen kregen we … Toen kregen we een  … Toen kregen we een CULTUURSCHOCK!

Want … Hier hadden ze … Een … ( ik durf het bijna niet te zeggen!) .. Een … EEN DOUCHE MET STROMEND WATER!! Wat een megaluxe!!!!!!

Heel grappige toevoeging: ons hotelletje was gebouwd naast een grote kathedraal. ’s Morgens vroeg om 6u begrepen we wat voor een kathedraal .. Een mirakelkerk! Zo’n kerk waar ze mensen terug laten lopen, waar ze duivels uitdrijven, .. Ja, dat merkte we graag om 6u ’s morgens. Akpe akpe ( danku danku) god, go away devil!! We hate you, thank you Gooooood … Die zondag hadden ze blijkbaar veel mirakels om op te lossen … Uitslapen zat er weer niet in! De mensen hier in Ghana geloven echt nog in de mirakelkerken, ze geloven dat zo’n priesters mensen kunnen genezen van AIDS, dat ze mensen terug kunnen laten lopen, … Als je met hen hierover in gesprek gaat, blijkt dat dit echt heel hard leeft. Er zijn zogenaamde priesters(de Juju’s), die hun tong eraf kunnen snijden op de grond gooien en weer in hun mond kunnen steken. En suprise, suprise, hun tong hangt er dan weer aan en ze voelen geen enkele pijn … Raar maar waar!

Zondag hebben we de hele dag aan het zwembad gelegen met onze schoolboeken .. Jolien en Charlotte hadden de perfecte positie gevonden op twee zwembanden in het water en aaahh, eindelijk die langverwachte rust. Wat lessen voorbereid, wat groenten gegeten (ECHTE, EN VERSE!!) en vooral genoten. Jaja, ook dit is Afrika ;-)

’s Avonds terug naar huis en veel geblijt à iedereen megaverbrand! Pas twee dagen later kon Charlotte wat stof verdragen op haar benen .. Probeer dan maar eens zedig les te geven!