You never know what you get! - 16 & 17 februari

Dit weekend zijn we eindelijk op ons ‘luxeweekend’ kunnen vertrekken! Nadat we dit al enkele keren hebben moeten uitstellen (ziektes, uitstappen met de chief, kerkbezoeken, …), konden we eindelijk met veel goesting op de trotro stappen! Hamburgertje, frietjes, zwembadje, marktje doen, … Here we coooome!

Toen we hadden plaats genomen in de trotro, kwamen we natuurlijk Esther weer tegen. Esther is een meisje uit Charlotte haar stageklas op TNT School. Elke dag na school en heel het weekend, moet ze werken op het trotrostation. Ze heeft een grote kom met zakjes water op haar hoofd, die ze verkoopt voor 0,10 cedi per stuk. Heel schrijnend, omdat je ziet dat het kind heel hard moet werken. Toch staat er altijd een lach op haar gezicht en schept ze op school altijd op dat ze ons heeft gezien in het weekend… Heel schattig!

Aangekomen in Ho bleek ons hotel niet vrij te zijn, we hadden echter 6x gebeld om zeker te zijn dat we een kamer hadden in ‘het hotel van ons dromen’ ( aah restaurant met eten, aaah zwembad). Dan bleek de kamer wel vrij te zijn, dan weer niet, dan durfde Jolien een mopje te maken over de kamer met airco ( zet gewoon die airco af en we betalen voor een kamer zonder airco!), … Geen kamer voor de juvoe girls dus! Gelukkig vonden we nog een klein ( en heel goedkoop) hotelletje in de buurt. Maar toen … Toen kregen we … Toen kregen we een  … Toen kregen we een CULTUURSCHOCK!

Want … Hier hadden ze … Een … ( ik durf het bijna niet te zeggen!) .. Een … EEN DOUCHE MET STROMEND WATER!! Wat een megaluxe!!!!!!

Heel grappige toevoeging: ons hotelletje was gebouwd naast een grote kathedraal. ’s Morgens vroeg om 6u begrepen we wat voor een kathedraal .. Een mirakelkerk! Zo’n kerk waar ze mensen terug laten lopen, waar ze duivels uitdrijven, .. Ja, dat merkte we graag om 6u ’s morgens. Akpe akpe ( danku danku) god, go away devil!! We hate you, thank you Gooooood … Die zondag hadden ze blijkbaar veel mirakels om op te lossen … Uitslapen zat er weer niet in! De mensen hier in Ghana geloven echt nog in de mirakelkerken, ze geloven dat zo’n priesters mensen kunnen genezen van AIDS, dat ze mensen terug kunnen laten lopen, … Als je met hen hierover in gesprek gaat, blijkt dat dit echt heel hard leeft. Er zijn zogenaamde priesters(de Juju’s), die hun tong eraf kunnen snijden op de grond gooien en weer in hun mond kunnen steken. En suprise, suprise, hun tong hangt er dan weer aan en ze voelen geen enkele pijn … Raar maar waar!

Zondag hebben we de hele dag aan het zwembad gelegen met onze schoolboeken .. Jolien en Charlotte hadden de perfecte positie gevonden op twee zwembanden in het water en aaahh, eindelijk die langverwachte rust. Wat lessen voorbereid, wat groenten gegeten (ECHTE, EN VERSE!!) en vooral genoten. Jaja, ook dit is Afrika ;-)

’s Avonds terug naar huis en veel geblijt à iedereen megaverbrand! Pas twee dagen later kon Charlotte wat stof verdragen op haar benen .. Probeer dan maar eens zedig les te geven!