Deze week hadden we dan de tijd om afscheid te nemen van de
scholen en om het project van Jolien voor een laatste keer te bezoeken. In
Gadza begint er eindelijk wat vaart achter te komen! Jolien sponsert er een
klein schooltje. De community is er naast het bestaande eerste leerjaar, een
tweede en derde leerjaar aan het bouwen.. Maar pfuh! Wat is dat een moeilijke
bevalling … In België zou dit werk misschien twee weken in beslag nemen, maar
hier! Ongeveer 5 weken zijn ze al bezig en ze ze zijn nog maar in de helft ..
Nadat Jolien een paar keer heel boos is geworden (en dat kan ze behoorlijk goed
hoor!), zijn de werkmannen terug in actie geschoten. Heel grappig!
Na Gadza zijn we naar de kinderen van de Special school getrokken. Wat deed dat
afscheid pijn!!
We kregen super goede evaluatiepapieren en dat was natuurlijk heel fijn. Afscheid nemen van de kinderen was alles behalve fijn. We hebben nog wat gespeeld met de kinderen en koekjes uitgedeeld. Nog enkele leuke foto’s getrokken en dan moesten we afscheid nemen, snif, snif.. We wilden dat we ze allemaal konden meenemen.
We kregen super goede evaluatiepapieren en dat was natuurlijk heel fijn. Afscheid nemen van de kinderen was alles behalve fijn. We hebben nog wat gespeeld met de kinderen en koekjes uitgedeeld. Nog enkele leuke foto’s getrokken en dan moesten we afscheid nemen, snif, snif.. We wilden dat we ze allemaal konden meenemen.
Na de Special school hadden we bezoek van het Education
office om onze papieren te bespreken, die ze nog steeds niet hadden ingevuld..
In de late namiddag moesten we onze nieuwe kleedjes gaan afhalen bij de
naaister. We kregen van de school RC Boys enkele stoffen samen met bananen en
nootjes omdat onze spullen gepikt waren,
echt super lief. Leuk da we zoveel steun krijgen van onze Ghanese vrienden! We
moesten dus snel snel nieuwe kleedjes laten maken met de stoffen die we kregen.
(Echte Afrikaanse kleedje, fantastisch, ahum…) Maandagavond nog gezellig een
filmpje gekeken en het was weer lights off. Joepie…
Dinsdag namen we afscheid van RC Boys. Ze waren heel
enthousiast om ons te zien in de stoffen die ze ons hadden gegeven. Op die
school zijn we niet zo lang gebleven, de directrice had onze evaluatiepapieren
afgegeven en ’t was heel duidelijk dat ze er niks van begreep. Ze schreef
dingen op waarvan ze niet wist waarover ze het had… Dan hebben we maar vriendelijk gelachen en ze
meegenomen naar huis. De kinderen nog dag gezegd en vertrokken naar TNT school.
Op TNT hebben we dan de uniformen uitgedeeld die we hebben laten maken met ons sponsorgeld, jullie geld dus.;) In het totaal hebben we er 44 uniformen gemaakt. De kinderen vonden het geweldig en ze zagen er dan ook heel prachtig uit!
Na een lang afscheid gingen we uitgeput terug naar de guesthouse. Pff, wat een vermoeiende voormiddag! We waren stik-kapot! We hebben dan in de namiddag geprobeerd om een dutje te doen, maar in 38 graden is dat nogal moeilijk!
Deze dag was het ook al de laatste avond van Bert en Brecht
en dat moest gevierd worden. Het was hier een hele receptie op de secundaire
school met eten en drinken. Heel veel leerkrachten waren aanwezig, de jongens
kregen een mooie speech te horen en kregen ook mooie cadeaus. De jongens hebben
hier dan ook vier maanden en half gewerkt voor de school. Ook wij waren
uitgenodigd en ’t was super plezant! Daarna zijn we nog naar akusika bar
getrokken om met enkele leerkrachten en de directeur een goeie pint te gaan
pakken!
Vandaag (17 april) was het nogal een rommeldagje: de jongens
vertrokken in de namiddag maar ze moesten nog ALLES inpakken dus zijn wij met
drieën (Jolien, Charlotte en Debby) gaan lopen J
zo’n chaos is niet goed voor ons. We zijn dan maar een kijkje gaan nemen in Gadza
(project van Jolien). Daar aangekomen kregen we te horen dat de mannen vandaag
een verlofdag hadden genomen, dus waren we voor niks naar daar gegaan. De
klassen daarentegen zagen er wel al heel goed uit! Dat was al een hele
opluchting voor Jolien. Na het bezoek aan Gadza hebben we enkele uren versleten
in de bank. Aangezien er een klein probleempje was met de visa van Jolien en
Debby moest het allemaal via moneygram gaan. Goed dat we blank zijn want dat
heeft ons vandaag toch wel effie geholpen. De Ghanezen zijn hier dan ook
allemaal erg vriendelijk J
en wat een systeem in de bank! In plaats van een nummerke te trekken, zoals wij
doen bij de slager, staan er allemaal stoelen op rijen. Je moet dan telkens een
stoel opschuiven als er iemand aan de beurt is geweest. Haha jaja de Ghanezen
zijn toch soms grappige mensen!
Vanaf vandaag is de paasvakantie begonnen dus veel kindjes
zullen we niet meer terugzien. De paasvakantie loopt nog tot nadat wij hier
vertrokken zijn. Dus hopelijk komen we nog enkele kinderen tegen op de
marktdagen. Dan lopen ze rond op de markt, waarvan de meesten
staan te werken zoals zakjes water verkopen…
Het was vandaag ook weer een heel gedoe! Normaal gezien
moesten we morgen naar het Education office om onze evaluatieformulieren op te
halen. Wat gebeurde er een paar uur geleden? Je gelooft het NOOIT. Rejoyce (de
assistente van de directeur) belde ons om te melden dat de formulieren allemaal
klaar lagen. Enkel moeten we morgen per persoon 50 cedi betalen (= 20 euro) in
ruil voor een handtekening van de directeur. Die zijn niet beschaamd
zeker! Debby die de telefoon had
gekregen, was nogal in de war van wat Rejoyce ons nu weer wilde flikken, en
vandaar dat Jolien de telefoon had afgepakt om van hare tak te maken. Jolien had ondertussen de directeur himself
aan de lijn en vertelde hem dat we niet gingen betalen en dan lachte hij
doodleuk en zij: “oké, dan zien jullie je papieren niet terug.” KUN JE DAT NU
GELOVEN???? Morgen gaan we dus naar het Education office en we zijn eens
benieuwd hoe dit zal aflopen…
Binnen 5 dagen laat Jolien ons hier in de steek.. (Neenee
het arme schaap moet nog stage doen in België). Daarom zijn we zeker en vast
nog van plan om veel plezier te maken met ons drietjes zodat Jolien nog goed
kan genieten van haar laatste dagen. En inderdaad we zijn nog maar met drie want de vierde is zonder ‘boe of bah’
naar België vertrokken. Nadat Jolien zondagavond
opstijgt richting België, zitten wij hier dan nog onverwachts met z’n tweetjes!
WIST JE DAT?
(Traditie opgestart door Jolien)
- We ondertussen een gedeelte van onze gestolen spullen hier op Kpantec hebben teruggekregen. Plots stond de estate officer hier in onze guesthouse met enkele spullen. Blijkbaar zit de zoon van hem zelf achter de diefstal. We konden onze ogen niet geloven!!! Langs de ene kant blij dat we toch al enkele kleine dingen terughebben maar we zijn nog steeds enorm teleurgesteld dat dit ons tweemaal is overkomen.
- De directeur zaterdag op bezoek komt met de vice-directeur? Ze komen bij ons dineren! We koken voor hen lekkere Belgische soep. Hopelijk vinden ze dit zo lekker als de vorige leerkracht waarvoor we al gekookt hebben.
- De directeur Jolien gisteren vroeg om hem zaterdag te leren roken? Daar moet je dan 45 jaar voor zijn J
- We weeral een week zonder water zitten? ’t Was weer een heel dilemma: kleren wassen, wc doorspoelen of onszelf wassen? Mmm wat zal het worden…
- Debby eindelijk ook eens de wc heeft gekuist? Ze had een contractje: als ze dit niet deed moest ze twee weken de voeten van Charlotte wassen en al hare was doen en dat zag ze dus duidelijk niet zitten J
- We met de kinderen van de Special school een ‘flair was here’ foto hebben getrokken. Zalige foto!
